Friday, December 4, 2009

قتل ها و ترورهای سیاسی در صدر اسلام به روایت تاریخ

کعب بن الاشرف از يهودان بنی النضير بود که پس از جنگ بدر از بسط نفوذ و قدرت پيغمبر نگران شده به مکه رفت
و با قريش همدردی و به جنگ تشويقشان می کرد، پس از برگشتن به مدينه به شيوه خود با زنان مسلمان به مغازله
پرداخت. پيغمبر اين مطلب را بهانه کرده فرمود : من لی بابن الاشرف، کيست که کار اين پليد را بسازد؟ محمد بن
مسلمه برخاست گفت : من کار او را می سازم . حضرت فرمود : اگر می توانی بساز . پنج نفر از قبيله اوس را با وی
همراه کرد که يکی از آنها ابو نائله برادر رضاعی کعب بود تا بدين حيله کعب بدگمان نشده از خانه بيرون آيد . سپس
آنها را تا خارج شهر مشايعت کرده گفت: برويد به نام خدا، خدا يار شما باشد.
دسته پنج نفری شبانه به راه افتاد تا به خيبر رسيد . طبيعی است کعب به واسطه ابونائله بدگمان نشد و از خانه بيرون
آمد و با دوستان چرب زبان گرم گفتگو شد تا از حصار خيبر دور شدند . آنگاه پنج تن بر سرش ريخته کارش را
. ساختند. وقتی به مدينه رسيدند، پيغمبر هنوز بيدار و منتظر خبر خوش بود.
[ابی رافع ] سلام بن ابی الحقيق از دوستان قبيله اوس بود . خزرجيان از پيغمبر اجازه خواستند تا سلام بن ابی الحقيق را
که يکی از سرشناسان يهود و هم پيمان با طايفه اوس بود بکَشند . پيغمبر اجازه داد و عبدالله بن عتيک را به رهبری
آنها برگماشت . آنان نيز مأموريت خود را به نحو دلخواه انجام دادند و سلام بن ابی الحقيق را کشتند و هنگامی که
برگشتند و به پيغمبر خبر دادند از خوشحالی فرياد زد:« الله اکبر »
پس از کشتن کعب [اشرف] و سلام [بن ابی الحقيق ] عبدالبه بن رواحه مأمور کشتن يسير بن برزام [يسيربن زرام ] شد
زيرا او در بنی غطفان مردم را به جنگ با محمد تشويق می کرد . خالد بن سفيان هذلی در نخله مردم را بر ضد محمد
. برمی انگيخت. امر فرمود عبدالله بن اُنَيس کار او را بسازد و او نيز چنين کرد
رفاعة بن قيس طايفه قيس را به مخالفت با محمد تحريک می کرد . عبدالله بن جدر [عبدالله بن حدرد ] از طرف پيغمبر
مأمور شد سر او را بياورد و چنين کرد . بدين ترتيب که نخست در کمين او نشست و با تبری وی را از پای در آورد .
سپس سرش را بريده نزده حضرت آورد.
عمروبن اميه [ضمری] مأمور قتل ابوسفيان گرديد . ولی ابوسفيان مطلع شده جان به سلامت برد و چون توفيق نيافته
. بود، عمرو در برگشتن به مدينه، قريشی بيگناه و مرد ديگری را کشت
پيرمرد صد و بيست ساله ای به نام ابو عفک به جرم آنکه متلکی گفته و پيغمبر را در شعری هجو کرده بود، به دست سالم بن عمير [بن عدی ] و به دستور حضرت رسول که فرمودند:"من لی بهذا الخبيث" کشته شد و در پی آن عصماء دختر مروان که قتل آن پيرمرد او را به گفتن ناسزايی درباره پيغمبر کشانيده بود، به قتل رسيد.
ابو عزة الجمحی و معاويه بن مغيره که از اسرای بدر بودند ولی امان يافته بودند در مدينه زندگی می کردند . پس از شکست احد معاويه ناپديد شده بود . ابو عزة به محمد گفت: « اقلنی » يعنی مرا ببخش يا آزاد کن . محمد بی درنگ به زبير امر کرد گردنش را بزند و کسی به دنبال معاوية بن مغيره فرستاد تا بر او دست يافته به قتلش برسانند و اين دستور نيز اجرا شد.
عبدالله بن ابی [عبدالله بن سعد بن ابی سرح ] از سران خزرج بود که اسلام آورده بود . پس از تغيير وضع و مشاهده بسط نفوذ اجتماعی و سياسی پيغمبر سخت ناراحت شده بود تا به حدی که ديگر از خلوص و ايمان نشانی نداشت . از
اين رو او را در رأس منافقان به شمار می آورند . نفاق و دسيسه [وی بر ] پيغمبر نيز مکشوف شده بود و حتی عمر مصمم به قتل وی بود . ولی سعد بن عباده به پيغمبر گفت: "با وی مدارا کن . خداوند تو را برای ما فرستاد که از شرّ رياست طلبی او راحت شويم وگرنه برايش در صدد تهيه مهره و درست کردن ناجی بوديم"
محمد حسين هيکل در اين باب می نويسد: "روزی حضرت محمد به عمر می گفت اگر به رأی تو رفتار کرده و عبدالله بن ابی را کشته بودم، کسانی به خونخواهی وی برمی خاستند . ولی رفتار او طوری ناپسند شده است که اگر
فرمان دهم، همان کسانش او را خواهند کشت" و باز در همين باب می نويسد: "حتی پسر عبدالله بن ابی به پيغمبر گفت اگر می خواهی پدرم را بکشی ، خود مرا مأمور کن زيرا اگر ديگران به امر قيام کنند من بر حسب رسم و معمول
عرب مجبور خواهم شد به خونخواهی او برخيزم"
اما سيوطی در شأن نزول آيه ٨٨ سوره نساء" فَمالَکُم فِی المُنافِقينَ فِئَتَينِ وَاللهُ اَرکَسَهُم بِما کَسَبُوا اَتُريدُونَ اَن تَهدُوا مَن اَضَلَّ ا للهُ "يعنی شما را چه که درباره منافقان دو دسته شده ايد، آنها مردودند . آيا می خواهی کسی را که خدا گمراه
کرده است، هدايت کنيد؟ می نويسد : مقصود عبدالله بن ابی است که پيغمبر از وی به تنگ آمده فرمود کيست که مرا از
شرّ وجود شخصی که پيوسته در صدد آز ار من است و مخالفان مرا در خانه خويش گرد می آورد نجات دهد؟ ولی ميان اوس و خزرج دو دستگی افتاد و همين امر او را از کشتن نجات داد.
گاهی نيز يا از راه خوش خدمتی يا از راه غرض شخصی کسی را می کشتند و به حساب اسلام گذاشته می شد .
چنانکه اين امر برای تاجر يهودی که با مسلمانان آمد و شد می کرد و روابط خوبی هم داشت پيش آمد . روزی پيغمبر
فرمود: بر هر يک از رجال يهود دست يافتيد، بکشيد ! محيصة ابن مسعود از جا جست و ابن نيه بی گناه را بکشت و
جز برادرش کسی او را بر اين کار ملامت نکرد.
هنگام جنگی که می خواستند با روميان به ر اه اندازند به حضرت خبر رسيد که جمعی در خانه شويلم يهودی اجتماع میکنند و عليه اين جنگ کنکاش [مشورت] دارند، طلحه را با عده ای مأمور کرد. آنها آن خانه را محاصره کرده آتش

زدند. فقط يک نفر توانست فرار کند که او هم پايش شکست .
اما سيوطی در شأن نزول آيه ٨٨ سوره نساء :"فَمالَکُم فِی المُنافِقينَ فِئَتَينِ وَاللهُ اَرکَسَهُم بِما کَسَبُوا اَتُريدُونَ اَن تَهدُوا مَن اَضَلَّ ا للهُ" يعنی شما را چه که درباره منافقان دو دسته شده ايد، آنها مردودند . آيا می خواهی کسی را که خدا گمراه
کرده است، هدايت کنيد؟ می نويسد : مقصود عبدالله بن ابی است که پيغمبر از وی به تنگ آمده فرمود کيست که مرا از
شرّ وجود شخصی که پيوسته در صدد آز ار من است و مخالفان مرا در خانه خويش گرد می آورد نجات دهد؟ ولی
. ميان اوس و خزرج دو دستگی افتاد و همين امر او را از کشتن نجات داد

گاهی نيز يا از راه خوش خدمتی يا از راه غرض شخصی کسی را می کشتند و به حساب اسلام گذاشته می شد.چنانکه اين امر برای تاجر يهودی که با مسلمانان آمد و شد می کرد و روابط خوبی هم داشت پيش آمد . روزی پيغمبر
فرمود: بر هر يک از رجال يهود دست يافتيد، بکشيد ! محيصة ابن مسعود از جا جست و ابن نيه بی گناه را بکشت و
جز برادرش کسی او را بر اين کار ملامت نکرد.
هنگام جنگی که می خواستند با روميان به ر اه اندازند به حضرت خبر رسيد که جمعی در خانه شويلم يهودی اجتماع
می کنند و عليه اين جنگ کنکاش [مشورت] دارند، طلحه را با عده ای مأمور کرد. آنها آن خانه را محاصره کرده آتش
زدند. فقط يک نفر توانست فرار کند که او هم پايش شکست

برگرفته از کتاب "23 سال" زنده یاد علی دشتی








No comments:

Post a Comment